De afgelopen week werden we nogmaals met de neus op de feiten gedrukt door de media. De krantenkoppen zoals ‘jongeren lijden steeds vroeger aan anorexia’ sloegen ons wederom met verstomming. Uit Brits onderzoek blijkt namelijk dat jongeren op steeds jongere leeftijd te kampen krijgen met de ziekte. En ook in ons land is de toestand schrijnend. De kinderen worden steeds jonger, het jongste patiëntje in het UZ Antwerpen is bv. 8 jaar. Kinderen van 10 of 11 jaar die aan anorexia lijden, zijn niet langer een uitzondering.
Er bestaat geen Belgisch of Vlaams onderzoek rond deze problematiek, maar een eerder Europees onderzoek heeft aangetoond dat de anorexiaproblematiek in België sterker aanwezig is dan in Nederland. Er kan dus vanuit gegaan worden dat het Nederlands percentage, waar in 2004 circa 35% van de -14-jarigen te kampen hadden met de ziekte, in ons land met een stukje overtreft wordt.
Bovendien mogen we niet uit het oog verliezen dat de gevolgen van anorexia desastreus kunnen zijn. Hoe jonger kinderen het krijgen, hoe groter de problemen wanneer ze ouder worden. Des te erger is dat 20% van de patiënten er nooit meer vanaf geraken. Ofwel sterven ze eraan, ofwel komen ze chronisch in de psychiatrie terecht.
Onze fractie vindt het belangrijk om aandacht de besteden aan de ernstige problematiek 'eetstoornissen', getuige daarvan ook het namens de LDD-fractie door Lode Vereeck ondertekende voorstel van resolutie betreffende het tot stand brengen van een betere en vernieuwde aanpak voor de detectie, opvang, begeleiding, behandeling en nazorg van mensen met eetstoornissen.
De gestelde actuale vraag over deze problematiek bood me dan ook de gelegenheid om nog een aantal pertinente aandachtpunten voor onze fractie aan te halen.
Onze fractie is er zich van overtuigd dat enkel een samenspel van verschillende transversale maatregelen en acties oplossingen kunnen bieden voor deze problematiek. Daarom is het belangrijk dat we ons focussen op drie punten. Ten eerste is er meer nood aan transversale preventie en sensibilisering. Niet alleen binnen de welzijnssector, maar ook binnen de sport- en onderwijssector. Bovendien moet die preventie een positieve boodschap uitdragen en niet teveel de nadruk leggen op bv. het aanpakken van overgewicht omdat dit tevens een averechts effect kan genereren. Ten tweede mogen we de rol van de media niet onderschatten. Onze jongeren worden steeds vaker op jongere leeftijd geconfronteerd met de ideaalbeelden en rolmoddelen van de maatschappij. Het is belangrijk dat we die perceptie kantelen. Ten derde moeten de wachtlijsten voor de hulpverlening aangepakt worden. De vzw Baan Chloë gaf gisteren nogmaals aan dat deze wachtlijsten veel te lang blijven. We zien dan ook dat de wachttijden in de CGG's voor jongeren nog verder toenemen, ondanks de uitbreidingen van de jongerenteams door minister Vandeurzen.
Onze fractie is er zich van overtuigd dat enkel een samenspel van verschillende transversale maatregelen en acties oplossingen kunnen bieden voor deze problematiek. Daarom is het belangrijk dat we ons focussen op drie punten. Ten eerste is er meer nood aan transversale preventie en sensibilisering. Niet alleen binnen de welzijnssector, maar ook binnen de sport- en onderwijssector. Bovendien moet die preventie een positieve boodschap uitdragen en niet teveel de nadruk leggen op bv. het aanpakken van overgewicht omdat dit tevens een averechts effect kan genereren. Ten tweede mogen we de rol van de media niet onderschatten. Onze jongeren worden steeds vaker op jongere leeftijd geconfronteerd met de ideaalbeelden en rolmoddelen van de maatschappij. Het is belangrijk dat we die perceptie kantelen. Ten derde moeten de wachtlijsten voor de hulpverlening aangepakt worden. De vzw Baan Chloë gaf gisteren nogmaals aan dat deze wachtlijsten veel te lang blijven. We zien dan ook dat de wachttijden in de CGG's voor jongeren nog verder toenemen, ondanks de uitbreidingen van de jongerenteams door minister Vandeurzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten